ബഹുജന സംഘടനകളുടെ ആരംഭം

 സാമൂഹ്യ പരിവർത്തനത്തിനായി നാനാജനവിഭാഗങ്ങളെയാകെ അണിനിരത്തുന്നതിനുള്ള പരിശ്രമത്തിന്റെ ഭാഗമായി കമ്യൂണിസ്റ്റുകാർ വിവിധ വർഗ ബഹുജനസംഘടനകൾക്ക് രൂപംനൽകുന്നതിന് മുൻകൈെയടുത്തു. 1936ൽ തന്നെ മൂന്ന് അഖിലേന്ത്യാ സംഘടനകൾ–- ആൾ ഇന്ത്യ കിസാൻ സഭ (എഐകെഎസ്), ആൾ ഇന്ത്യ സ്റ്റുഡന്റ്സ് ഫെഡറേഷൻ (എഐഎസ്എഫ്), പ്രോഗ്രസീവ് റൈറ്റേഴ്സ് അസോസിയേഷൻ (പിഡബ്ല്യുഎ)–- രൂപീകരിക്കപ്പെട്ടു. കോൺഗ്രസിലെ ഇടതുപക്ഷ പുരോഗമന വിഭാഗങ്ങളുമായി ചേർന്ന് കമ്യൂണിസ്റ്റുകാരാണ് അവയുടെ രൂപീകരണത്തിൽ പ്രധാന പങ്ക് വഹിച്ചത്.

കിസാൻസഭ

കമ്യൂണിസ്റ്റുകാരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ വിശിഷ്യ, ആൾ ഇന്ത്യ വർക്കേഴ്സ് ആൻഡ് പെസന്റ്സ് പാർടിയിലൂടെയും മീറത്ത്‌ ഗൂഢാലോചന കേസിലെ കുറ്റാരോപിതരുടെ പൊതുപ്രസ്താവനയിലൂടെയും വിശദീകരിക്കപ്പെട്ട ആശയങ്ങൾ  ഇടതുപക്ഷത്തിന്റെ വ്യാപനത്തിന് വലിയ സംഭാവന നൽകി; കൃഷിക്കാർക്കിടയിൽ ഇത് ഗണ്യമായ സ്വാധീനം ചെലുത്തി. തങ്ങളുടേതായ ഒരു സ്വതന്ത്ര വർഗ സംഘടന രൂപപ്പെടുത്തുകയും ബ്രിട്ടീഷ് സാമ്രാജ്യത്വത്തിനെതിരെ പൊരുതുകയും ചെയ്യുക എന്ന കാഴ്ചപ്പാടോടെ അവർ പ്രവർത്തിക്കാൻ ആരംഭിച്ചു. കിസാൻസഭയ്ക്കു കീഴിൽ കർഷകജനസാമാന്യത്തെ സംഘടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഏറ്റെടുക്കുന്നതിന്റെ മുൻനിരയിൽ കമ്യൂണിസ്റ്റുകാരായിരുന്നു.

ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ നിലനിന്നിരുന്ന മർദനപരമായ നികുതി സംവിധാനത്തിനും ചൂഷണത്തിനുമെതിരെ പടുകൂറ്റൻ സമരങ്ങൾ നടന്നു. നിർബന്ധിതമായി പണിയെടുപ്പിക്കലിനും (അടിമവേല) മറ്റു രൂപങ്ങളിലുള്ള ചൂഷണത്തിനുമെതിരെയുള്ള പ്രക്ഷോഭങ്ങളായിരുന്നു അവ. 1930കളിലെ രൂക്ഷമായ സാമ്പത്തികപ്രതിസന്ധി കർഷകജനതയുടെ ബാധ്യതകൾ പിന്നെയും വർധിപ്പിച്ചു. 1936ൽ അഖിലേന്ത്യാ കിസാൻ സഭ രൂപീകരിക്കുന്നതിനുമുമ്പ്‌ അടിയന്തരാശ്വാസത്തിനായി മാത്രമല്ല,  മറിച്ച് ഭൂപ്രഭുവ്യവസ്ഥയ്ക്കെതിരെയും വ്യക്തമായ ദിശാബോധത്തോടെയുമുള്ള സുവ്യക്തമായ പരിപാടിയോടുകൂടി വിവിധ സംസ്ഥാനതല സംഘടനകൾ രൂപീകൃതമായി. കൃഷിക്കാരെ സംഘടിപ്പിക്കുന്നതിനും അവരെ സമരങ്ങളിലേക്ക് നയിക്കുന്നതിനും കമ്യൂണിസ്റ്റ് നേതാക്കൾ കോൺഗ്രസ് സോഷ്യലിസ്റ്റുകളുമായി കൈകോർത്തു.

കിസാൻസഭയുടെ സ്ഥാപക സമ്മേളനം (1930) ലഖ്നൗവിൽ ചേർന്നത് ഇന്ത്യൻ നാഷണൽ കോൺഗ്രസിന്റെ വാർഷിക സമ്മേളനത്തോട്‌ അനുബന്ധിച്ചായിരുന്നു. വർഗസംഘടനയെന്ന നിലയിൽ പ്രത്യേക അസ്തിത്വം സൂക്ഷിക്കുന്നതിനൊപ്പം ദേശീയപ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ഭാഗമായി കിസാൻ സഭയെ ഉയർത്തിക്കാണിക്കുകയെന്നതായിരുന്നു ആശയം. ഇ എം എസ് നമ്പൂതിരിപ്പാടിനെയും ഹർകിഷൻ സിങ് സുർജിത്തിനെയുംപോലെയുള്ള പിൽക്കാല തലമുറയിലെ പല കമ്യൂണിസ്റ്റ് നേതാക്കളും ഈ സ്ഥാപക സമ്മേളനത്തിൽ പങ്കെടുത്തു.

വിദ്യാർഥി ഫെഡറേഷൻ

റഷ്യൻ വിപ്ലവം സംബന്ധിച്ച കൃതികൾ, സോഷ്യലിസമുണ്ടാക്കിയ നേട്ടങ്ങൾ, ഭഗത്സിങ്ങിനെപ്പോലെയുള്ള ഇന്ത്യൻ വിപ്ലവകാരികളുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ എന്നിവ യുവജനങ്ങൾക്കിടയിൽ അതിഗംഭീരമായ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയിരുന്നു. കമ്യൂണിസ്റ്റുകാരുടെ സ്വാധീനം മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ കോൺഗ്രസ് അംഗീകരിച്ചിരുന്ന ഒരു വസ്തുതയാണ്; ബ്രിട്ടീഷുകാരെ ഈ വസ്തുത വളരെയേറെ ആശങ്കപ്പെടുത്തുകയുമുണ്ടായി.

ഭഗത്സിങ്ങും സഹപ്രവർത്തകരും സ്ഥാപിച്ച നവ്ജവാൻ ഭാരത്‌സഭ പഞ്ചാബ് പ്രദേശത്തെ വലിയൊരു വിഭാഗം യുവജനങ്ങളെയും വിദ്യാർഥികളെയും ആകർഷിച്ചു. ബോംബെ പ്രദേശ് യൂത്ത്‌ലീഗും ആൾ ബംഗാൾ സ്റ്റുഡന്റ്സ് അസോസിയേഷനും (പിന്നീട് ഇത് പിളർന്ന് ബംഗാൾ പ്രദേശ് സ്റ്റുഡന്റ്സ് അസോസിയേഷൻ രൂപീകരിക്കപ്പെട്ടു) ഈ കാലത്ത് രൂപീകരിച്ച സമാനമായ മറ്റു ചില സംഘടനകളാണ്. ഈ സംഘടനകളുടെ സമ്മേളനങ്ങൾ പാസാക്കിയ പ്രമേയങ്ങൾ സമ്പൂർണ സ്വാതന്ത്ര്യം ആവശ്യപ്പെട്ടു; ഏറെ പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം വർഗീയതയ്ക്കെതിരായും അവ പ്രമേയം പാസാക്കിയെന്നതാണ്.

മീററ്റ്‌ ഗൂഢാലോചനക്കേസും ലാഹോർ ഗൂഢാലോചനക്കേസും (ഇതിലാണ് ഭഗത്‌സിങ്ങിനെയും സഖാക്കളെയും ഉൾപ്പെടുത്തിയിരുന്നത്) വിദ്യാർഥികൾക്കും യുവജനങ്ങൾക്കുമിടയിൽ ശക്തമായ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയിരുന്നു. രാജ്യത്തിന്റെ പല ഭാഗങ്ങളിലും, പ്രത്യേകിച്ച് മീററ്റ്, പഞ്ചാബ്, ബോംബെ എന്നിവിടങ്ങളിൽ വിദ്യാർഥി സംഘടനകൾ ഈ വിചാരണകളെ അപലപിച്ചുകൊണ്ടുള്ള പ്രമേയങ്ങൾ പാസാക്കുകയും ഡിഫൻസ് കമ്മിറ്റികൾ രൂപീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. മീററ്റ് കോളേജിലെ വിദ്യാർഥികൾ ഈ ആവശ്യത്തിനായി മീററ്റ് കമ്യൂണിസ്റ്റ്സ് സേവാ സംഘ് രൂപീകരിച്ചു. ഈ കാലഘട്ടത്തിൽത്തന്നെ, ചന്ദ്രരാജേശ്വര റാവുവിനെപ്പോലെയുള്ള നേതാക്കൾ തന്റെ സഹപ്രവർത്തകർക്കൊപ്പം 1931ൽ ബനാറസ് സർവകലാശാലയിൽ യങ് കമ്യൂണിസ്റ്റ് രൂപീകരിച്ചു.

മദ്രാസ് പ്രസിഡൻസിയിൽ സമ്പൂർണ സ്വാതന്ത്ര്യം കൈവരിക്കുകയെന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ 1935ൽ പുരോഗമന യുവസമ്മേളനം ചേർന്നു. ഈ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് ഈ പ്രവിശ്യാ വിദ്യാർഥി സംഘടനകളെയെല്ലാം ഏകോപിപ്പിക്കുന്നതിനും അഖിലേന്ത്യാ സംഘടന രൂപീകരിക്കുന്നതിനുമുള്ള പരിശ്രമങ്ങൾ നടന്നത്. ഈ പരിശ്രമങ്ങൾ 1936ൽ സഫലമായി; യുണൈറ്റഡ് പ്രൊവിൻസിലെ (ഉത്തർപ്രദേശ്) വിദ്യാർഥികളാണ് ഈ ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുത്ത് 1936ൽ സമ്മേളനം സംഘടിപ്പിച്ചത്. പുരോഗമന സാഹിത്യസംഘടന (പ്രോഗ്രസീവ് റൈറ്റേഴ്സ് അസോസിയേഷൻ)

1936ൽ ഇന്ത്യൻ നാഷണൽ കോൺഗ്രസിന്റെ വാർഷിക സമ്മേളനവേളയിൽ ലഖ്നൗവിൽ ആയിരുന്നു പുരോഗമന സാഹിത്യസംഘടനയുടെ (പിഡബ്ല്യുഎ) സ്ഥാപക സമ്മേളനം ചേർന്നത്. അഖിലേന്ത്യാ പുരോഗമന സാഹിത്യസംഘടനയുടെ രൂപീകരണത്തിന് പ്രചോദനമായത് മാക്സിം ഗോർക്കിയുടെയും യൂറോപ്പിലെ പുരോഗമനവാദികളായ മറ്റ് എഴുത്തുകാരുടെയും നേതൃത്വത്തിൽ രൂപംകൊണ്ട ഫാസിസ്റ്റു വിരുദ്ധരായ എഴുത്തുകാരുടെ സംഘടനയാണ്. കമ്യൂണിസ്റ്റുകാർ മുൻകൈയെടുത്ത് രൂപീകരിച്ച സംഘടനയ്ക്ക് രവീന്ദ്രനാഥ ടാഗോറിന്റെയും സരോജിനി നായിഡുവിന്റെയും മുൻഷി പ്രേംചന്ദിന്റെയും മുൽക്‌ രാജ്‌ ആനന്ദിന്റെയും രാജ്യത്തെ മറ്റ് ഒന്നാംകിട എഴുത്തുകാരുടെയും അനുഗ്രഹാശംസകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.

(കടപ്പാട്: പീപ്പിൾസ് ഡെമോക്രസി)